തന്റെ പ്രതീക്ഷയ്ക്കൊത്തല്ലാതെ സംഭവിക്കുന്ന ഓരോന്നിനോടും തന്റെയോ, താന്‍ വിശ്വസിക്കുന്ന പ്രത്യയ ശാസ്ത്രത്തിന്റെയോ പരാജയമായി കണ്ടു അസ്വസ്ഥത കൈവരിക്കുന്നതിനെ ആണ് അസഹിഷ്ണുത എന്ന് വിളിക്കുക. തന്റെ പരാജയം എന്ന രീതിയില്‍ കണ്ടെത്തുന്ന ഓരോന്നിനും ചുറ്റുപാടുമുള്ള പലതിനെയും പഴിക്കയും, ഘടനാപരമായി തകര്‍ക്കുകയും ചെയ്യുന്ന രീതിയിലാണ് പലപ്പോഴും അസഹിഷ്ണുതയുടെ പരിസമാപ്തി.
അസഹിഷ്ണുതയ്ക്കെതിരെ പ്രതികരിച്ച അമീർ ഖാനോട്‌ “ ഇന്ത്യയിൽ എവിടെയാടെ അസഹിഷ്ണുത, നീ പുറത്തിറങ്ങിയാൽ നിന്നെ കൊന്ന് കളയും " എന്നൊക്കെ പറയുന്നതാണ് ഏറ്റവും വലിയ കല്ലുകടി. തന്റെ അഭിപ്രായം പറഞ്ഞ ഒരാളോട്‌ പോലും സഹിഷ്ണുതയില്ലാത്തവരാണ്‌ അസഹിഷ്ണുത ഇവിടെയില്ല എന്ന് പറയുന്നത്‌. അമീർഖാൻ ഇത്തരത്തിൽ ആക്രമിക്കപ്പെട്ട അനേകം പേരിൽ ഒരാൾ മാത്രം ആണ്. ചിലരുടെ വായടപ്പിക്കുകയാണ് ചെയ്തതെങ്കിൽ മറ്റു ചിലരെ കൊന്നുതള്ളി !
ആർക്കാണ് അസഹിഷ്ണുത ?
അസഹിഷ്ണുത എല്ലാവരിലും ഉണ്ട്. പക്ഷെ ഇത്തരത്തിൽ തീവ്രമായ അസഹിഷ്ണുതയ്ക്ക് ഹിന്ദുമഹാസഭയും രാഷ്ട്രീയ സ്വയം സേവക സംഖും ഒക്കെ അടങ്ങിയ സംഘപരിവാർ രാഷ്ട്രീയ / ‘ഹിന്ദുത്വ’ അനുയായികളും പിന്നെ മറ്റു ചില ന്യൂനപക്ഷ മത മൗലിക വാദികളും ആണ് ഇതിനു ചുക്കാൻ പിടിക്കുന്നത്.
കേരളത്തിൽ സമീപകാലത്തായി വളർന്നുമുറ്റിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അസഹിഷ്ണുതയും വിശ്വാസാന്ധതയും മൂലം എഴുത്തിനെയും പുസ്തകത്തെയും എഴുത്തുകാരെയും സ്വതന്ത്രാഭിപ്രായമുള്ളവരെയും എല്ലാം ഒന്നെങ്കിൽ ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയോ, അല്ലെങ്കിൽ ശകാരവർഷം നടത്തിയോ വായടപ്പിക്കുകയാണ് ചെയ്തുവരുന്നത്. അതിലെ ഏറ്റവും അവസാനത്തെ ഇരകളാണ് എം ടിയും കമലും.
താനൊരു സാമ്പത്തികവിദഗ്ധനല്ല എന്ന് കൃത്യമായി ഓർമപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട്, നോട്ട് നിരോധനമെന്നത് ഒരു പാളിയ പരീക്ഷണമാണോയെന്ന സംശയം എം ടി ഒരിക്കൽ പ്രകടിപ്പിക്കുകയുണ്ടായി. തീർച്ചയായും അദ്ദേഹത്തോട് വിയോജിക്കാനും വിമർശിക്കാനുമുള്ള അധികാരാവകാശങ്ങൾ ആർക്കുമുണ്ട്. പക്ഷേ, ഉണ്ടായത് ‘ഇതൊക്കെ പറയാൻ എം.ടി. ആര്?’ എന്ന ധാർഷ്ട്യം കലർന്ന മറുചോദ്യമാണ്. ‘ആരാണ് എം.ടി.?’ എന്ന ചോദ്യത്തിനു പിന്നിലുള്ളത് കേരളത്തിന്റെ, മലയാളത്തിന്റെ സാംസ്കാരിക, സാമൂഹിക ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവില്ലായ്മയല്ല. മറിച്ച്, ആ ചരിത്രത്തിന്റെ ഗഹനതകളെയും അതിലുള്ളടങ്ങിയിട്ടുള്ള പുരോഗമനമൂല്യങ്ങളെയും പാടേ റദ്ദുചെയ്യാൻ തീരുമാനമെടുത്തുറച്ച സാംസ്കാരിക ഫാസിസത്തിന്റെ വെമ്പലാണ്.
സാധാരണ ജനങ്ങള്‍ നേരിടുന്ന നീറുന്ന പ്രശ്നത്തെ വിലയിരുത്താന്‍ ഏതൊരു പൗരനും അവകാശമുണ്ടായിരിക്കെ, എം.ടിക്ക് അഭിപ്രായം പറയാന്‍ മറ്റു സകലമാന വിഷയങ്ങളെക്കുറിച്ചും മുന്‍കൂര്‍ പ്രതികരിച്ചതിന്‍െറ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് കൊണ്ടുവരണമെന്ന വിമർശനവാദം വിചിത്രം തന്നെ. സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രജ്ഞരും സാഹിത്യകാരന്മാരും ബുദ്ധിജീവികളും ഡിമോണിറ്റൈസേഷന്‍െറ കെടുതികള്‍ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുമ്പോള്‍ അതിന്‍െറ പ്രശ്നങ്ങള്‍ പരിഹരിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കാതെ ധിക്കാരത്തോടെയുള്ള പ്രതികരണങ്ങൾ മാത്രമാണ് ഇപ്പോൾ നടന്നുവരുന്നത്.
ഇവിടെയാണ് കമൽ വിഷയം പ്രസക്തമാകുന്നത് ! തീയറ്ററുകളിൽ ദേശീയഗാനം വെക്കുന്നതിനെതിരെ ( അഥവാ ‘കറന്നെടുക്കുന്ന ദേശീയത’ യെ പ്രതികൂലിച്ച് ) ഒരു സിനിമാ പ്രവർത്തകൻ എന്നുള്ള നിലയിൽ അദ്ദേഹം തന്റെ അഭിപ്രായങ്ങൾ പ്രകടിപ്പിച്ചു. ഇക്കാലത്ത് വര്‍ഗീയവാദിയായി കരുതപ്പെടാനുള്ള ഒരു അടിസ്ഥാന യോഗ്യത മുസ്ലീം പേരുണ്ടായിരിക്കുക എന്നായി മാറിയോ ? എന്ന ചോദ്യത്തിന് പ്രസക്തിയേറുന്ന സംഭവ വികാസങ്ങൾ ആണ് പിന്നീട് നടന്നത്. അല്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ എങ്ങനെയാണ് കമല്‍ എന്ന് മാത്രം മലയാളികള്‍ക്ക് പരിചിതനായ സംവിധായകന്‍ കമല്‍ പെട്ടെന്ന് ഒരു ദിവസം കമാലുദ്ദീന്‍ ആകുന്നത് ? രാജ്യദ്രോഹിയാകുന്നത് ? പാകിസ്താനിലേക്ക് കടത്തപ്പെടേണ്ട ആളാകുന്നത്…?
കമാലുദ്ദീന്‍ മുഹമ്മദ് മജീദ് - ഇതാണ് സംവിധായകന്‍ കമലിന്റെ മുഴുവന്‍ പേര്. ദേശീയഗാന വിവാദവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് കമലിനെ ടാര്‍ജറ്റ് ചെയ്യുന്ന യുവമോര്‍ച്ച ആകട്ടെ മറ്റ് ആര് എസ് എസ് സംഘപരിവാര്‍ അനുഭാവികളാകട്ടെ, കമലിനെ കമാലുദ്ദീന്‍ എന്നേ പറയൂ. മുസ്ലിം ആയതുകൊണ്ട് ഇടക്കിടെ രാജ്യസ്‌നേഹം തെളിയിച്ചേ പറ്റൂ എന്ന പൊതുബോധത്തിന്റെ ഇരയായി മാറുകയാണ് കമലും.
കമലിനോട് പാകിസ്ഥാനിൽ പോകാൻ പറഞ്ഞ സംഘപരിവാര്‍ ഭീഷണിക്കെതിരെ പ്രതിഷേധം നടത്തിയ അലന്സിയരും ഇതേ കാരണം പറഞ്ഞ് ആക്രമിക്കപ്പെട്ടു.
അലന്സിയറിന്റെ വാക്കുകള്‍ ഇങ്ങനെയാണ് - ‘ ഇത് എന്റെ പ്രതിഷേധമല്ല. പ്രതിരോധമാണ്. ഞാനൊരു ആക്ടറാണ്. ഞാന്‍ ഈ ഭൂമിയില്‍ ജീവിക്കുന്ന മനുഷ്യനാണ്. തണുപ്പു കൂടുമ്പോള്‍ പുതപ്പെടുത്തു മൂടുകയും ചൂടുകൂടുമ്പോള്‍ ഫാനിടുകയും അല്ലെങ്കില്‍ കാറ്റ് കിട്ടുന്നിടത്ത് പോയിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരാള്‍. എന്നെ എന്റെ പേരിന്റെ പേരില്‍ പാക്കിസ്ഥാനിലേക്കോ മറ്റു രാജ്യത്തെക്കോ കടത്തിക്കളയുമോ എന്നു തീരുമാനിക്കുന്ന ഒരവസ്ഥയിലേക്കാണ് എന്റെ രാജ്യം പോകുന്നത്.’
‘എന്റെ നാടിനേക്കുറിച്ച് എനിക്ക് അഭിമാനം. അടുത്ത നാടിനേക്കുറിച്ച് അതിലേറെ അഭിമാനം. എന്നിട്ടും എന്നോട് ചോദിക്കുന്നു ഞാന്‍ ആരാണെന്ന് ? ’ എന്നു ചോദിച്ചു തുടങ്ങുന്ന അലന്സിയറിന്റെ തെരുവു നാടകം അവസാനിക്കുന്നത് ‘ അണ്ടര്‍വയറിന്റെ സ്‌നേഹം, രാജ്യസ്‌നേഹമല്ല ‘ എന്ന് പറഞ്ഞ് കപട രാജ്യസേനഹത്തേ രൂക്ഷവിമര്‍ശനം നടത്തിയാണ്.
മദ്രസാ പഠനകാലത്ത് ഉസ്താദിന്റെ ഭാഗത്തുനിന്നുണ്ടായ ലൈംഗിക അതിക്രമങ്ങളെക്കുറിച്ച് തുറന്നെഴുതിയതിന്റെ പേരിൽ രൂക്ഷമായ ആക്രമണമാണ് വി പി റജീന എന്ന മാദ്ധ്യമപ്രവർത്തക നേരിടേണ്ടി വന്നത്. ഒരു വിഭാഗം ആളുകൾ സംഘം ചേർന്ന് റജീനയെ തെറിവിളിച്ചും മറ്റും രംഗത്തെത്തി. മതത്തിനകത്തെ കാര്യങ്ങൾ പരസ്യമായി ഒരു പെണ്ണ് എന്തിന് പറയുന്നു എന്ന ധ്വനിയുള്ള കമന്റുകളായിരുന്നു വന്നതെല്ലാം. ഉള്ളിൽ പറഞ്ഞാൽ പോരെ, പുറത്തു പറഞ്ഞത് എന്തിന് എന്നായിരുന്നു ചിലരുടെ ചോദ്യം. മതത്തിന് ഉള്ളിലുള്ളവരോ പുറത്തുള്ളവരോ എപ്പോഴെങ്കിലും മതത്തിനെ വിമര്‍ശിച്ചാല്‍ എല്ലാ സംഘടനയിലുള്ള മൗലീകവാദികളും എല്ലാം മറന്ന് ഒന്നിച്ച് കൂട്ടമായി അക്രമിക്കും,തെറി വിളിക്കും. ഇതാണ് ഇപ്പോൾ നിലവിൽ ഉള്ള ഓരോരോ കീഴ്വഴക്കങ്ങൾ.
വ്യക്തിപരമായ കാഴ്ചപ്പാടുകളും അനുഭവങ്ങളും അഭിപ്രായങ്ങളും പങ്കുവെക്കാൻ പോകുന്ന ഒരാൾക്ക് മുട്ടിടിയ്ക്കുന്ന ഒരു അവസ്ഥയിലേക്കാണ് ഇന്ന് നമ്മുടെ സംസ്ഥാനം എത്തി നിൽക്കുന്നത്. പരസ്യ പ്രസ്താവനയിൽ “അഭിപ്രായ സ്വാതന്ത്ര്യം എല്ലാവര്ക്കും ഉണ്ട്, എല്ലാവരും സമന്മാരാണ്” എന്ന് ഘോരഘോരം പ്രസംഗിച്ചിട്ട്, സ്വന്തം മതത്തെയോ പ്രത്യയശാസ്ത്രത്തെയോ മുറിവേൽപ്പിക്കുന്നവരെ കൂട്ടമായി ആക്രമിക്കുന്ന ഒരു തരം ഇരട്ടത്താപ്പ് നയം ആണ് ഇന്ന് കാണപ്പെടുന്നത്.
സംഘപരിവാർ ഭീകരതയെക്കുറിച്ച് പറയാൻ ഒരുപാടുണ്ട്. ഗോമാതാവ് വിഷയം ഇന്ന് വളറേയെറെ ശ്രദ്ധ ആകര്ഷിച്ചതാണ്. ഗോ രക്ഷക് സംഘ് എന്ന പേരിൽ, ‘ഗോമാതാവാ’ നെന്നു പറഞ്ഞു അറവു ശാലകളിലേക്ക് കൊണ്ട് പോകുന്ന പോത്തിനെ വരെ തടഞ്ഞു നിർത്തി, അത് കൊണ്ട് പോയ വണ്ടികള തടയുന്നതും, ഒന്നും അറിയാതെ വെറും ഒരു ജോലി എന്ന നിലയിൽ മാത്രം വണ്ടി ഓടിക്കുകയും, കൂടെ പോകുന്ന തൊഴിലാളികളെയും, തല്ലി ചതക്കുന്നതും, കൊല്ലുന്നതും എല്ലാം ഇന്ന് ഒരു സാധാരണ സംഭവം ആയി മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.
കൽബുർഗിയും, പന്സാരെയും, ധാബോൽക്കറും ഒക്കെ ഈ പറഞ്ഞ സംഘപരിവാർ ഭീകരതയ്ക്ക് മുൻപിൽ ജീവൻ നഷ്ടപ്പെട്ടവരാണ്.
വിഗ്രഹാരാധനയ്ക്കും അന്ധവിശ്വാസങ്ങൾക്കുമെതിരെ ശക്തമായി പ്രതികരിച്ച വ്യക്തിയായിരുന്നു കൽബുർഗി. വിഗ്രഹാരാധനയെ എതിർത്തിരുന്ന അദ്ദേഹം മതഭ്രാന്തന്മാരുടെ കണ്ണിലെ കരടായി മാറുകയായിരുന്നു. ദൈവകോപമുണ്ടാകുമോ എന്നു പരീക്ഷിക്കാൻ വിഗ്രഹങ്ങളിലും ദൈവത്തിന്റെ ചിത്രങ്ങളിലും ചെറുപ്പകാലത്തു മൂത്രമൊഴിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന എഴുത്തുകാരൻ യു ആർ അനന്തമൂർത്തിയുടെ വാക്കുകൾ ഒരു ചടങ്ങിൽ കൽബുർഗി പരാമർശിച്ചിരുന്നു. തുടർന്ന്‌ കൽബുർഗിക്കെതിരേ വി എച് പിയും ബജ്‌റംഗദളും രംഗത്തെത്തി. ഒടുവിൽ കുടുംബത്തോടൊപ്പം പ്രഭാതഭക്ഷണം കഴിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ രണ്ട്‌ പേരടങ്ങുന്ന കൊലയാളി സംഘത്തിന്റെ വെടിയേറ്റു മരിച്ചു.
പൻസാരെയുടെ ഒന്നര ലക്ഷം കോപ്പി വിറ്റഴിഞ്ഞ ‘ശിവജി കോന്‍ ഹോത’ എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിനെതിരെ ശിവസേനയുള്‍പ്പെടെയുള്ള സംഘടനകളും രംഗത്തുവന്നു. ശിവാജി ഒരു മുസ്ലീം വിരുദ്ധ രാജാവായിരുന്നില്ല എന്ന് വാദിച്ച പൻസാരെ ഹിന്ദുത്വവാദികളുടെ തോക്കിന് ഇരയായി മാറി.
ധബോല്‍ക്കര്‍ ദശകങ്ങളായി ‘അന്ധവിശ്വാസ’ങ്ങള്‍ക്കെതിരെ പോരാട്ടം നയിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന സാമൂഹിക പ്രവര്‍ത്തകനായിരുന്നു. ‘മഹാരാഷ്ട്ര അന്ധവിശ്വാസ നിര്‍മ്മാര്‍ജന സമിതി’ (എം.എ.എന്‍) എന്ന സംഘടനയുടെ സ്ഥാപകനും അദ്ദേഹമായിരുന്നു. ഹിന്ദുത്വ രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെ നിരന്തര വിമര്‍ശകനായിരുന്ന ദബോൽക്കർ വിശുദ്ധര്‍ക്കും, ആള്‍ദൈവങ്ങള്‍ക്കും കപടസന്ന്യാസിമാര്‍ക്കും എതിരായ നിരന്തര പ്രചാരണങ്ങള്‍ക്ക് നേതൃത്വം നല്‍കി. ദലിത് സംഘടനകളുമായി ചേര്‍ന്ന്, ജാതീയതയ്ക്കും, ജാതീയമായ അതിക്രമങ്ങള്‍ക്കും എതിരെയുള്ള പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളിലും സജീവമായി. അന്ധവിശ്വാസങ്ങള്‍ക്കെതിരായ നിയമം നിയമസഭയില്‍ എത്താറായതോടെയാണ് അദ്ദേഹം കൊല്ലപ്പെട്ടത്.
മതഭ്രാന്തന്മാരുടെ വെടിയുണ്ടകൾ കവർന്നെടുത്ത ഒരുപാട് ജീവനുകൾ അങ്ങനെ ഇന്ത്യ സാക്ഷ്യം വഹിക്കേണ്ടിവന്നു.
ഭരണ കൂടത്തിൻറെ നെറികെടുക്കൾക്കെതിരെ കഴിഞ്ഞ സർകാരിൻറെ കാലത്ത് വരെ ജനാധിപത്യ സ്വാതന്ത്രം ഉപയോഗിച്ച് വിമർശിക്കാൻ അവകാശം ഉണ്ടായിരുന്നു. അന്ന് നമ്മുടെ പ്രധാന മന്ത്രിയെ വ്യക്തി ഹത്യ വരെ ചെയ്തവർ ഇന്ന് പറയുന്നു പ്രധാന മന്ത്രിയെ വിമർശിക്കുന്നത് രാജ്യ ദ്രോഹമാണെന്ന്. അതിനെ ആരും അസഹിഷ്ണുത എന്ന് പറയുന്നില്ല.
പകരം അത് തെറ്റാണെന്ന് പറയുന്നവരോട് പാകിസ്ഥാനിൽ പോകാൻ പറയുന്നതാണ് അസഹിഷ്ണുത.
രാഷ്ട്ര പിതാവിനെ കൊന്ന ഗോദ്സയെ പൂജിക്കുന്നവരെ നാം വിളിക്കണം രാജ്യ സ്നേഹികൾ എന്ന്.. വെറും രാജ്യ സ്നേഹികൾ അല്ല കറ കളഞ്ഞ രാജ്യ സ്നേഹികൾ എന്ന്…
ഫാസിസത്തെ നമുക്ക് ഭയക്കാം.. മൌനം ഭവിക്കാം.. വിലക്കയറ്റവും പട്ടിണിയും കൊണ്ട് പൊരുതി മുട്ടിയാലും ഭരണ കൂടത്തെ പറ്റി കുറ്റം പറയാതെ അവർ പറയുന്നതനുസരിച്ച് ഗോദ്സയെ പൂജിച്ചു രാജ്യ സ്നേഹികളായി ഭീരുക്കളെ പോലെ ജീവിക്കാം…!
